میکروب موجود در غذا و کاهش علائم اوتیسم!

میکروبیوتای روده به مجموعه‌ای از میکروارگانیسم‌ها مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و سایر میکروب‌ها گفته می‌شود که به طور طبیعی در دستگاه گوارش انسان و دیگر موجودات زندگی می‌کنند.

این میکروارگانیسم‌ها عمدتاً در روده بزرگ (کولون) ساکن هستند و تعداد آن‌ها می‌تواند به چندین تریلیون برسد. میکروبیوتای روده نقش بسیار مهمی در سلامت جسمانی و روانی انسان دارد و تأثیرات گسترده‌ای بر فرآیندهای بیولوژیکی مختلف، از جمله هضم غذا، سیستم ایمنی، متابولیسم و حتی خلق و خو و رفتار دارد.

این میکروب‌ها به هضم مواد غذایی خاص کمک می‌کنند، به تنظیم سیستم ایمنی بدن پرداخته و در متابولیسم انرژی و کنترل وزن نقش دارند. همچنین ارتباط بین روده و مغز یا همان «محور روده-مغز» نشان می‌دهد که میکروبیوتا می‌تواند بر وضعیت روانی فرد تأثیر گذاشته و اختلالاتی مانند اضطراب و افسردگی را به همراه داشته باشد. تحقیقات نشان داده‌اند که تغییرات در تعادل میکروبیوتای روده می‌تواند موجب بروز بیماری‌های مختلفی مانند بیماری‌های گوارشی، اختلالات متابولیک، بیماری‌های قلبی و حتی برخی انواع سرطان‌ها شود. عواملی مانند رژیم غذایی، مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، استرس، خواب ناکافی و ژنتیک می‌توانند بر تعادل میکروبیوتا تأثیر بگذارند.

یک مطالعه پیشگام توسط دانشمندان چینی در مورد اختلال طیف اوتیسم (ASD) نشان می‌دهد که  پروبیوتیک‌های موجود در پنیر  می‌تواند مسیر جدیدی برای کاهش علائم ارائه دهد.

اختلالات طیفی اوتیسم یک اختلال عصبی-رشدی است که بر روی تعاملات اجتماعی، ارتباطات و رفتارهای فرد تأثیر می‌گذارد. این اختلال معمولاً در دوران کودکی خود را نشان می‌دهد و به دلیل تفاوت‌های فردی در شدت و نوع علائم، به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان «طیف» در نظر گرفته می‌شود. به این معنی که برخی از افراد با ASD علائم ملایم‌تری دارند، در حالی که دیگران ممکن است علائم شدیدی را تجربه کنند که بر توانایی‌های روزمره آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

علائم ASD معمولاً به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:

۱- مشکلات در تعاملات اجتماعی و ارتباطات:

• مشکلات در برقرار کردن ارتباط چشمی.
• دشواری در فهم و استفاده از زبان بدن، صورت‌خوانی یا نشانه‌های اجتماعی.
• عدم تمایل به تعامل با دیگران یا بازی‌های گروهی.
• مشکل در شروع یا حفظ مکالمه.

۲- رفتارهای محدود و تکراری:

• علاقه به انجام فعالیت‌ها و رفتارهای تکراری، مانند حرکت دادن دست‌ها یا بدن به صورت‌های خاص.
• نیاز به روال‌ها و روتین‌های ثابت و حساسیت به تغییرات در محیط.
• تمرکز شدید روی موضوعات خاص یا فعالیت‌های خاص.
• علاقه‌های محدود به اشیاء خاص یا رفتارهای تکراری.

علت دقیق اختلال طیف اوتیسم هنوز به‌طور کامل مشخص نشده است، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می‌تواند در بروز آن نقش داشته باشد. برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که تغییرات در ساختار و عملکرد مغز، به‌ویژه در نواحی مسئول تعاملات اجتماعی و پردازش اطلاعات حسی، می‌تواند در بروز ASD مؤثر باشد. همچنین، عواملی مانند سابقه خانوادگی اوتیسم، مشکلات در دوران بارداری، یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص در دوران جنینی می‌تواند احتمال بروز این اختلال را افزایش دهد.

در مورد درمان، رویکردهای مختلفی برای کمک به افراد مبتلا به ASD وجود دارد. این رویکردها معمولاً شامل:

• درمان‌های رفتاری: مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) که به کودکان کمک می‌کند رفتارهای مناسب اجتماعی را بیاموزند.
• درمان‌های آموزشی و توسعه مهارت‌ها: آموزش مهارت‌های اجتماعی، مهارت‌های ارتباطی و مهارت‌های زندگی روزمره به کودکان مبتلا به اوتیسم.
• درمان‌های دارویی: در برخی موارد، داروها می‌توانند برای مدیریت علائم همراه مانند اضطراب، افسردگی یا مشکلات رفتاری استفاده شوند.

پیش‌آگهی برای افراد مبتلا به ASD بسیار متفاوت است. برخی از افراد ممکن است قادر به زندگی مستقل با حداقل حمایت باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است نیاز به حمایت بیشتری برای انجام فعالیت‌های روزمره داشته باشند. درمان‌های زودهنگام و مداوم می‌تواند به طور چشمگیری به بهبود مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی و تحصیلی فرد کمک کند و کیفیت زندگی او را افزایش دهد.

اختلال طیف اوتیسم بر بیش از ۶۰ میلیون نفر در سراسر جهان تأثیر می‌گذارد و تشخیص آن سالانه افزایش می‌یابد.

محققان مؤسسه جانورشناسی در آکادمی علوم چین، ارتباط بین سلامت روده و اوتیسم را بررسی کردند و بر اساس شواهد رو به رشدی مبنی بر اینکه میکروبیوتای روده ممکن است بر عملکرد مغز، خلق و خو و شناخت تأثیر بگذارد، تحقیق کردند.

یافته‌های اولیه آن‌ها که  در مجله ای معتبر منتشر شد، حاکی از بهبود قابل توجه رفتار اجتماعی در موش‌ها پس از درمان با پروبیوتیک Lactobacillus rhamnosus است که معمولاً در تخمیر لبنیات استفاده می‌شود.

اختلال طیف اوتیسم مدت‌هاست با عوامل ژنتیکی و محیطی مرتبط بوده است، اما مطالعات اخیر محور روده-مغز – یک سیستم ارتباطی دو طرفه بین دستگاه گوارش و سیستم عصبی مرکزی را برجسته کرده‌اند. اختلالات در باکتری‌های روده با شرایط رشد عصبی، از جمله اضطراب و افسردگی مرتبط است.

تیم تحقیقاتی به رهبری دانشمند ژنومی موسسه جانورشناسی، بر روی ژن CHD8 که برای رشد مغز و روده حیاتی است، تمرکز کردند. جهش در CHD8 یکی از رایج‌ترین نشانگرهای ژنتیکی برای اوتیسم است.