پایانِ افسانه‌ی «حقوق بشر» غربی زیر آوار ۷۰ هزار شهید

اکتبر ۲۰۲۳ نقطه عطفی در تاریخ مبارزات ملتی بود که از سال ۲۰۰۶ تحت محاصره شدید و ظالمانه رژیم صهیونیستی قرار داشت و این رژیم ظرف مدت دو سال از آغاز جنگ علیه غزه بدترین جنایت‌ها را علیه مردم بی‌دفاع و تحت محاصره غزه مرتکب شد و کشتارهای وحشیانه‌ای را در کارنامه‌ سیاه خود به ثبت رساند؛ کشتارهایی که زنان، کودکان، پیران و جوانان هیچ یک از آن در امان نبودند و طی این دو سال تمامی زیرساخت‌ها، شبکه‌های برق و آب، بیمارستان‌ها و ساختمان‌های مسکونی را به بهانه‌های واهی وجود مبارزان حماس در آن بمباران کردند و حتی چادرهای آوارگان فلسطینی را هدف قرار داد و طبق آمار وزارت بهداشت غزه تاکنون ۷۰ هزار و ۶۳۳ فلسطینی به شهادت رسیده و ۱۷۱ هزار و ۱۳۹ نفر نیز زخمی شده‌اند.

 

ارتکاب این جنایت‌ها باعث بیداری وجدان‌های بشری شد و مردم در سراسر جهان در اعتراض به این جنایت‌ها دست به راهپیمایی‌های گسترده زدند و خواستار پایان این جنایت‌ها شدند.

جنایت‌های فجیع رژیم صهیونیستی علیه مردم نوار غزه از یک سو و بستن گذرگاه‌های این منطقه و عدم اجازه ورود کمک‌های بشردوستانه به حدی رسید که دیگر غرب، سازمان ملل و رسانه‌های غربی قادر به سرپوش گذاشتن بر این جنایت‌ها نبودند؛ جنایتی که هزاران کودک فلسطینی قربانی آن بودند و گذشته از شهادت شمار زیادی از این کودکان در اثر بمباران خانه‌ها و چادرهایشان، شمار زیادی از آن‌ها نیز از شدت گرسنگی جان باختند. این جنایت‌ها با حمایت غرب و مدعیان حقوق بشر از رژیم صهیونیستی و تجهیز این رژیم به بمب‌های هوشمند و دیگر سلاح‌ها صورت گرفت و در حالی که برخی سیاستمداران در آمریکا نسل‌کُشی در غزه را دفاع رژیم صهیونیستی از خود می‌خواندند اما جنایت‌هایی که در این باریکه اتفاق می‌افتاد بسیار هولناک‌تر از آن بود که افکار عمومی با این توجیهات متقاعد شوند و رفته رفته صدای سیاستمداران، فرهیخته‌گان، هنرمندان و روشنفکرانی که هنوز آلوده تبلیغات صهیونیستی نشده بودند در انتقاد از این جنایت‌ها و جنگ جنون‌آمیز بلند شد و روایت‌های رسمی آمریکا و غرب را به چالش کشاند و موج گسترده‌ای از انتقادها و مخالفت با ریاکاری آشکار غرب و آمریکا در سراسر جهان به راه افتاد.

 

در همان لحظه که رژیم‌های غربی برای نابودی آرمان فلسطین تلاش می‌کردند، مردم اروپا و آمریکا همصدا با فلسطینیان و در حمایت از مردم مظلوم نوار غزه به پا خاستند، تظاهرات در پایتخت‌های غرب به راه افتاد و بسیاری از دانشگاه‌ها در اروپا و آمریکا صحنه اعتراضات به جنایت علیه فلسطینیان و مردم غزه شد و چهره رژیم صهیونیستی که سال‌ها ادعای قربانی شدن داشت و خود را «قربانی تروریسم» به جهانیان معرفی می‌کرد، در اذهان ملت‌های غرب فروریخت و حقیقت این رژیم به عنوان رژیم اشغالگری که مرتکب نسل‌کُشی علیه غیرنظامیان و پاکسازی نژادی می‌شود و از حمایت کورکورانه غرب برخوردار است، برای همه دنیا آشکارتر شد؛ این گونه، دنیا جوهره این رژیم را که نمونه بارز ضد بشریت، ایجاد رعب و نفرت‌پراکنی است، بیش از پیش شناخت.

تظاهرات‌هایی که در دانشگاه‌های آمریکا و اروپا به راه افتاد و صدای معترضانی که فریاد حمایت از فلسطین و مردم غزه را سر دادند تنها صدای همبستگی با فلسطین نبود، بلکه صحنه نبرد دیگری بود که آگاهی و بیداری در غرب و شرق و مرگ روایت‌های رسمی غرب از جنایت‌های رژیم صهیونیستی را فریاد می‌زد؛ مظلوم‌نمایی این رژیم به عنوان قربانی مطلق که پس از جنگ جهانی دوم روایت می‌شد و هر گونه انتقاد از اسرائیل مساوی با انکار هولوکاست و یهودی‌ستیزی را تلقی می‌کرد، با مشاهده تصاویر و صحنه‌های جنایت فجیعی که از غزه منعکس می‌شد، به یکباره در اذهان مردم فروریخت.

چند ماه پیش روزنامه «وال استریت ژورنال» در این باره نوشت: «جنگ اسرائیل علیه غزه و کشتار غیرنظامیان و انتشار گسترده آن در شبکه‌های اجتماعی، همدردی جهانی با این رژیم را از بین برده و احتمالا آن را به رژیمی منفور حتی در بین متحدانش تبدیل کند».

این روزنامه آمریکایی پیش از توافق آتش‌بس غزه در گزارشی به قلم «دیوید لوهناو و جاشو چاوین» نوشت:«ساختمان امپایر استیت آمریکا، برج ایفل فرانسه و دروازه براندنبورگ آلمان پس از حادثه هفتم اکتبر به نشانه حمایت از اسرائیل به رنگ پرچم اسرائیل درآمدند اما با گذشت تقریبا دو سال از جنگ علیه غزه، این همدردی از بین رفته و دلیل آن کشتار و آوارگی هزاران غیرنظامیان و گسترش گرسنگی در بین مردم غزه و دست به دست شدن صحنه‌های این کشتارها از طریق میلیاردها تلفن همراه در سراسر جهان است».

«هاوارد ولفسون» استراتژیست کهنه‌کار دموکراتیک آمریکا نیز گفت: «ما نبرد دلها و اذهان را باختیم؛ واقعیت این است که افکار عمومی با سرعت زیاد در حال دور شدن از اسرائیل است».

همین فشارهای افکار عمومی و درخواست‌های مردمی برای پایان جنگ علیه غزه در کنار تداوم ایستادگی مردم و مقاومت فلسطین در غزه بود که «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا را مجبور کرد تا «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را به امضای توافق آتش‌بس با گروه‌های فلسطینی و اعلام آتش‌بس در غزه وادار کند.

منبع: ایرنا