به گزارش روز یکشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا ، آنتونیو ویوالدی 4 مارس 1678 در شهر ونیز که آن زمان در قالب یک جمهوری مستقل اداره می شد بدنیا آمد.



در آنزمان ونیز به عنوان یکی از شهر های مهم هنری اروپا مورد توجه بود که بیشتر تحولات دوره باروک نیز در رشته های مختلف همچون نقاشی و مجسمه سازی در این شهر اتفاق افتاده بود .



وی همچون دیگر هنرمندان آن دوره نکات اولیه موسیقی را از پدر خود که ویلن نواز بود فراگرفت ، بعد ها از داشته های سن مارکو یکی از آهنگسازان اولیه دوران باروک بهره مند شد و درس های آهنگسازی و تئوریک را از وی آموخت .



در پانزده سالگی بود که به خدمت کلیسیای ونیز در آمد و برای کشیش شدن در آنجا شروع به یادگیری دروس مذهبی کرد ، این مهم تا سال 1703 میلادی یعنی زمانی که 25 سال داشت نیز ادامه داشت که در پی آن رسما به عضویت جامعه کشیشان درآمد.



در این مدت هیچگاه از نواختن ویلن غافل نبود بطوریکه بیشتر زمان فراغت خود را صرف تمرین و یادگیری هرچه بیشتر موسیقی می کرد.



روحیات ویوالدی با اعمال سلیقه های بیش از حد کلیسا در زندگی روزه مره اش سازگار نبود به همین دلیل وی بعد از یک سال از مقام کشیشی استعفا داد و به عنوان استاد ویلن پرورشگاهی در شهر ونیز شروع به فعالیت کرد .



در خلال این سال ها بود که ویوالدی بسیاری از قطعات خود شامل بسیاری از اپراها و کنسرتوهای خود را می نوشت.



ارپرا به عنوان یکی از فرم های متداول که مردم عامه آن زمان اروپا نیز با آن ارتباط برقرار می کردند همیشه مورد توجه آهنگسازان آن عصر بود .



شهر ونیز سالن های متعددی برای اجرای اپرا داشت به همین جهت ویوالدی مجاب شد تا در ساخت این فرم موسیقایی نیز قدم بردارد که حاصل آن تدوین چندین اپرا بود که از مهمترین آنها می توان به Arsilida regina di ponto اشاره کرد .



نگاه ویوالدی به آثارش همیشه یک درون مایه ساده داشت اما با همین وجود با بهره گیری از عناصر موسیقی می توانست آنها را به طرز شگفت انگیزی به مرحله ظهور بگذارد .



برای آشنایی با موسیقی وی می توان با گوش دادن به ساخته هایش همچون کنسرتو ها و سونات ها فهمید وی تا چه اندازه درک بالایی در موسیقی و در عین حال مخاطب زمان خود داشته است .



سفرهای وی به شهر های دیگر مهم اروپا همچون رم و میلان موجب پویایی موسیقی اش شد بطوریکه در زمان اقامت در این دو شهر نیز توانست آثار متفاوتی نسبت به گذشته خلق کند .



با توجه به خاستگاه هنر دوره باروک که پر بود از ریشه های مذهبی ویوالدی توانست در این مسیر به لحن موسیقایی مختص به خود دست یابد که بعد ها دستمایه آهنگسازان بزرگ دیگری همچون یوهان سباستین باخ قرار گرفت .



هارمونی و کنترپوآن های آثار ویوالدی بیشتر ساده اما دلنشین بودند که همین امر موجب شد هم در زمان خود و تا به امروز همچنان به عنوان بخشی از موسیقی کلاسیک غرب مورد توجه قرار گیرد.



شناخته شده ترین اثر وی کنسرتو چند گانه چهار فصل نام دارد ، این اثر در زمان اوج این آهنگساز تدوین شد که این مهم آن را با دیگر آثار گذشته وی متمایز می کند .



در ابن اثر ویوالدی با استفاده از تمامی علم خود بهار ، تابستان ، پاییز و زمستان را با زبان موسیقی یرای مخاطب خود به تصویر می کشد .



با گذشت حدود 4 قرن از رندگی و فعالیت های آنتونیو ویوالدی آثار وی همچنان به عنوان یکی از ارکان اصلی یادگیری موسیقی دوره



در مراکز آکادمیک موسیقی مورد توجه است .



ویوالدی توانست با محدویت های عمده زمان خود موسیقی را تدوین کند که با ذات هنر پایبند بود و شاید به همین دلیل تا امروز نیز جاودانه شد .



این آهنگساز بزرگ 28 ژوئبه سال 1741 در گذشت و پیکرش در شهر وین که امروز محل دانشگاه فنی این شهر است به خاک سپرده شد.



فراهنگ (5) ** 9252 ** 1569

انتهای پیام /*