به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، در پی فاجعه منا مجید خوشبخت شعری تقدیم به شهدای مظلوم «مِـنا» سروده است.

مدافـعـان حـرم را بـگــو؛ بـپــا خیــزنـد

و صاحبان کَـرَم را بـگــو؛ بـپــا خیــزنـد

به گوشمالی آل خبیث و شیطان گون

مُلازمـان قـلـم را بـگــو؛ بـپــا خیــزنـد!

به اهل قبله ستم شد به موسم قربان

بَنی اُمـیّه و صهیـون دو یـار و همپیمان

بر این قرار سخیف اند که ریشه کَن سازند

اساس دیـن حنـیـف و مـعـارف قــرآن؛

حدیثِ حادثـه این: دلخراش و بُهت آور

و قـتـل عـام هـزاران شقـایـق پَــرپَــر

و دست و پـا زدن زائـــــران بـیـتُ الله

و روضـه روضـه‌ی غم باشد و سیه در بَر

چه سوگ تلـخ و غـریـبی بـسی تأسفبار

چه شور و شیون سختی امان ازین کشتار

به راه و خاک «مـِنا» بس جنازه می بینم

مگــر کــه رد شده زیــن جــا قــراول تاتار

ز خیل کُـشته‌ی مظلوم و گُمشده فـریاد

تقاص خـون شهـیـدان نمی رَوَد از یاد

ببین که خون جگر از دو دیده ام جاریست

بگو بـه مـردم ایـران فـغـان از این بیـداد

بگو بگو چه سُرایم ز غُصّه ای جان سوز

چـگــونـه دَم بـزنـم از مُـصـیـبـت آنـــروز

عزیز! قصّـه‌ی داغ است و درد و شال عزا

و جلوه ای ز قیامت که دل شود پُرسوز

بگو به من چه گناهی ز حاجیان سر زد

که مرغ جـان ز بدن های حاجیان پَر زد

در این میانه «مِنا» مَقتـَل شهیدان شد

چرا «رژیم سعودی» به سیم آخر زد؟!