به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین، «این اسکار متعلق است به تمام کسانی که در چهار گوشه دنیا با ALS مبارزه می‌کنند. جایزه به یک خانواده استثنایی تعلق دارد.» منظور ادی ردمین از آن خانواده استثنایی کسی نبود جز هاوکینگ که برای بازی در نقش او در «تئوری همه چیز» برنده اسکار بهترین بازیگر مرد در 2014 شده بود. ردمین برای بردن اسکار بندیکت کامبربچ را شکست داد که در «بازی تقلید» نقش آلن تورینگ را ایفا کرده بود.

دو بازیگر جوان بریتانیایی در شرایطی که به نقش دو نابغه علمی قرن بیستم بریتانیا ظاهر شده بودند، برای اسکار رقابت کردند. این در حالی است که خود کامبربچ 10 سال پیش از آن بازیگر نقش اصلی «هاوکینگ» هم بود؛ یک فیلم داستانی درباره زندگی فیزیکدان نامی که در 2004 به کارگردانی پیتر موفات در شبکه BBC ساخته شد. کامبربچ دو بار با هاوکینگ ملاقات کرده اما نخواسته یا نتوانسته بود رابطه‌ای دائمی با او برقرار کند.

هاوکینگ سال 2011 در فصل پنجم سریال «تئوری بیگ بنگ» حضوری افتخاری داشت و سه سال بعد از صدایش در بخشی از فصل هشتم استفاده شد. این نخستین بار نبود که دانشمند نامدار در برنامه‌های تلویزیونی آمریکا حضور می‌یافت. پخش سریال «سیمپسون‌ها» در 1989 یعنی یک سال بعد از انتشار کتاب پرفروش «تاریخچه مختصر زمان» آْغاز شد اما 10 سال طول کشید تا از شخصیتی که با الهام از هاوکینگ خلق شده بود در قسمت 22 از فصل دهم آن رونمایی شود.

او سه مرتبه دیگر به اسپرینگفیلد (شهر خیالی سریال «سیمپسون‌ها») سر زد و این کارتون را «بهترین چیز در تاریخ تلویزیون آمریکا» توصیف کرد. شخصیت هاوکینگ در 1993 در یکی از قسمت‌های «سفر ستاره‌ای: نسل بعد» با آلبرت آینشتین و آیزاک نیوتن پوکر بازی کرده و داستان زندگی شگفت‌انگیزش دستمایه تولید چند مستند شد که مستند «تاریخچه مختصر زمان» به کارگردانی ارول موریس و موسیقی فیلیپ گلس در 1991 از آن جمله بود.

رولف رایم، آهنگساز آلمانی با الهام از تصویر هاوکینگ که او را مقابل آسمانی پرستاره نشان می‌داد، قطعه‌ای به نام فیزیکدان شهیر ساخت. این قطعه نخستین‌بار سال 2011 در لس‌آنجلس اجرا شد. سال‌ها پیش در 1992 هم گلس در نوشتن اپرای «سفر» شخصیتی شبیه هاوکینگ خلق کرده بود.