به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، باستان شناسان ایتالیایی با کشف بقایای فسیل شده ۹ انسان نئاندرتال در غاری در نزدیکی شهر رم، زوایای جدیدی را از نحوه آبادانی و دارای جمعیت شدن شبه جزیره ایتالیا و اینکه تحت چه شرایطی این اتفاق رخ داده است، روشن کردند.
مسئولان ایتالیایی روز شنبه این کشف را اعلام کردند و گفتند که غار "گواتاری"(Guattari) در "سن فلیسه سیرسو"(San Felice Circeo) همواره یکی از مهمترین مکان‌های جهان برای مطالعه تاریخ نئاندرتال‌ها بوده است، چرا که یک جمجمه متعلق به انسان نئاندرتال در سال ۱۹۳۹ در این غار کشف شده است.
اکنون این استخوان‌های فسیل شده شامل جمجمه، قطعات جمجمه، دو دندان و سایر بخش‌های استخوانی است. وزارت فرهنگ ایتالیا در بیانیه‌ای اعلام کرد که قدیمی‌ترین بقایا مربوط به بین ۹۰ تا ۱۰۰ هزار سال پیش است، در حالی که اعتقاد بر این است که قدمت بقایای هشت نئاندرتال دیگر به ۵۰ تا ۶۸ هزار سال پیش برمی‌گردد.
کاوش‌های جدید در این غار از سال ۲۰۱۹ آغاز شد که شامل بخشی از غار بود که تاکنون مورد کاوش قرار نگرفته بود؛ از جمله آبگیری که اولین بار توسط "آلبرتو کارلو بلانک" انسان شناس ایتالیایی که در کشف جمجمه یک نئاندرتال در سال ۱۹۳۹ نقش داشت.
"داریو فرانچسکینی" وزیر فرهنگ ایتالیا این یافته را کشفی خارق العاده که مورد بحث جهانیان خواهد بود، خواند.
"مائورو روبینی" انسان شناس ایتالیایی نیز گفت که تعداد زیادی از بقایای موجود، جمعیت قابل توجهی از نئاندرتال‌ها را نشان می‌دهد که اولین جامعه بشری هستند که می‌توانیم از آنها صحبت کنیم.
باستان شناسان می‌گویند که این غار، محیط ۵۰ هزار سال پیش را کاملاً دست نخورده حفظ کرده بود.
آنها همچنین خاطرنشان کردند که بقایای حیوانات فسیل شده موجود در این غار شامل فیل، کرگدن و گوزن‌های غول پیکر، گیاه نامه و جانور نامه این منطقه و تاریخچه اقلیمی آن را روشن می‌کند.
انتهای پیام
