از ابتدای سال ۲۰۰۹ و دوران ریاست جمهوری باراک اوباما خروج نظامیان آمریکایی از خاک عراق شروع شده و تا سال ۲۰۱۱ به پایان رسید. اما پیش از آغاز خروج از عراق، آمریکا به مدت چند سال مقدمات طرحی خطرناک و بزرگ را برای بازگشت به عراق فراهم کرده بود: گردهمایی مشهورترین عناصر تروریستی در زندان بوکا.

از سال ۲۰۰۶ و پایان نبرد فلوجه و کشته شدن ابومصعب الزرقاوی رهبر القاعده عراق، به تدریج فرماندهان و مغز متفکر‌های تکفیری به زندان بوکا در بندر‌ام القصر منتقل می‌شدند. برای تکمیل و همگرایی تفکر جهادی_تکفیری نیرو‌های القاعده با آموزه‌های نظامی، آمریکایی‌ها کلیه فرماندهان و سران سابق حزب بعث را که توسط آنها یا ارتش عراق دستگیر شده بودند نیز به این زندان منتقل می‌کنند. فرماندهان بعثی در این محل تحت تاثیر آموزه‌های سلفی و تندرو هم سلولی‌های خود قرار گرفته و در سمت مقابل تصمیم به انتقال تجربیات نظامی حاصل از خدمت خود در ارتش بعث عراق به تکفیری‌ها می‌گیرند.

در سال ۲۰۰۹ آمریکا اعلام می کند که قصد تعطیلی زندان بوکا را دارد و تا سال ۲۰۱۰ اداره آن را به دولت عراق واگذار می‌کند، اما مقامات عراقی به محض تحویل گرفتن این مقر متوجه غیبت شخصیت‌های مشهوری که گمان می رفت همچنان در بند باشند می‌شوند. نگاهی به لیست زندانیان آزاد شده از زندان بوکا که حتی مورد تایید تمامی منابع معتبر غربی است به خوبی نمایان می کند که داعش چگونه و با حمایت چه قدرتی در سال ۲۰۱۴ به ناگاه ۴ استان بزرگ عراق را به اشغال خود درآورد. نخستین و مشهورترین فرد در این میان ابراهیم عواد البدری السامرایی ملقب به ابوبکر البغدادی بود که بعد‌ها تحت عنوان خلیفه داعش معرفی شده و رهبری این گروه را به عهده گرفت. دومین شخص مشهور در این میان (که در واقع رهبر اصلی و در سایه داعش بود)، سمیر عبد محمد الخلیفاوی مشهور به حجی بکر، سرهنگ سابق اطلاعات نیروی هوایی بعث عراق بود که در سال‌های نخست اشغال عراق دستگیر و زندانی شده بود. حجی بکر مغز متفکر و عامل اصلی به قدرت رسیدن بغدادی در سازمان تروریستی داعش و طراح اصلی حملات به عمق خاک سوریه در سال ۲۰۱۴ بود. سومین فرد مشهور آزاد شده از کمپ بوکا کسی نبود به جز رهبر فعلی گروه تروریستی هیات تحریرالشام؛ ابو محمد الجولانی.