محمد مخبر معاون اول رئیس‌جمهور تصویب نامه ۱۵ فروردین ۱۴۰۳ هیأت وزیران در خصوص آیین نامه طبیعت‌گردی که در ۱۲ ماده تنظیم شده را به وزارت‌خانه‌های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، جهاد کشاورزی، کشور و صنعت، معدن و تجارت و سازمان حفاظت محیط زیست ابلاغ کرد.

بر اساس این آیین نامه «پارک‌های طبیعی، اثر طبیعی ملی، پناهگاه حیات وحش و مناطق حفاظت شده (اراضی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست)»، «اراضی جنگلی، مراتع، بیابان ها، کویر‌ها و ... (مناطق تحت مدیریت سازمان منابع طبیعی)»، «زمین‌بوستان‌ها (ژئوپارک‌ها) (اراضی تحت نظارت سازمان زمین شناسی)» و «محدوده‌های میراث طبیعی ملی و محدود‌های تاریخی - طبیعی (اراضی تحت نظارت وزارت میراث فرهنگی)» مناطق مجاز برای طبیعت گردی محسوب می‌شوند.

کارگروه‌های ملی و استانی طبیعت گردی به ریاست نماینده وزارت میراث و با حضور نماینده سازمان حفاظت محیط زیست (معاونت محیط زیست طبیعی)، نماینده وزارت جهاد کشاورزی (رئیس سازمان منابع طبیعی)، نماینده وزارت صمت (رئیس سازمان زمین شناسی)، کارشناس طبیعت گردی، دستیار وزیر گردشگری در امور مردمی سازی و نماینده دستگاه‌های ذی ربط حسب موضوع مورد بررسی در کارگروه تشکیل می‌شود.

این کارگروه دستورالعمل بیراهه نوردی (آفرود سواری) در عرصه‌های طبیعی و نیز تهیه پیوست‌های فرهنگی برای ساماندهی تور‌های طبیعت گردی را تدوین می‌کند.

مسئولیت صدور مجوز فعالیت‌های طبیعت گردی به مؤسسات گردشگری به وزارت میراث فرهنگی و گردشگری واگذار شده است.