صنعت انیمیشن امروزه جزو یکی از صنایع خلاق و سودآور به شمار می‌رود که حتی گوی سبقت را در جذب مخاطب و سود اقتصادی از فیلم‌های سینمایی ربوده است و تاثیرات فرهنگی و تربیتی نیز بر مخاطبان خود خصوصا مخاطب کودک و نوجوان دارد.

حسین پناهی دُرچه کارشناس بین الملل رسانه درباره وضعیت بازار انیمیشن دنیا و تولیدات این حوزه، گفت: بعد از دوره کرونا، تولیدات انیمیشن به سمت کار‌های تلویزیونی و سریالی رفته و مدل درآمدزایی در این حوزه تغییر کرده است.

وی با اشاره به اینکه تلویزیون و پلتفرم‌ها برعکس سینما در این مدت نه تنها افول نکردند بلکه مخاطب بیشتری هم پیدا کردند، افزود: به دلیل گردش مالی و سودآوری، حتی تهیه کننده‌ها و پخش کننده‌های سینما هم جذب این فضا شدند.

این تهیه کننده حوزه انیمیشن با اشاره به این‌که گردش مالی انیمیشن از سینما بیشتر است، افزود: مخاطب سینما، مخاطب بزرگسال است یعنی حداقل بالای ۱۳ سال. ما مخاطب رده سنی زیر ۱۳ سال یعنی خردسال و کودک را در سینما نداریم. این گروه سنی اکثرا در خانه هستند و مخاطب همیشگی تلویزیون‌ها و پلتفرم‌ها، از این رو همواره محتوای جدید و تازه می‌خواهند.

وی با انتقاد به پخش مکرر برخی انیمیشن‌های قدیمی گفت: امروز دیگر نمی‌توان مخاطب را با پخش تکراری «فوتبالیست ها» یا «پلنگ صورتی» راضی نگه داشت؛ محتوا‌های تازه و خلاقانه که به مسائل آموزشی و تربیتی جدیدتری می‌پردازند، مورد استقبال پخش کننده‌ها و مخاطبان انیمیشن است.

پناهی علت استقبال مخاطب بزرگسال از انیمیشن‌های کودکان را به الگوی رفتاری تولیدکنندگان انیمیشن و پلتفرم‌ها مرتبط دانست و افزود: تولیدکنندگان انیمیشن در دنیا به والدین و کودکان در یک سطح نگاه می‌کنند و بر اساس همراهی و همذات پنداری، محتوای جدید را می‌سازند تا با مخاطب کودک ارتباط برقرار کنند. به این ترتیب مخاطب کودک، از داستان و قصه انیمیشن‌ها خصوصا انیمیشن‌های سریالی لذت می‌برد و مخاطب بزرگسال نیز از رنگ و لعاب و شوخی‌ها بهره می‌برد.

این کارشناس بین الملل رسانه با تاکید بر اینکه ساخت انیمیشن برای کودکان کار حساسی است، عنوان کرد: نکات آموزشی و تربیتی به ظاهر ساده و بی اهمیت از نگاه ما، از نظر تولیدکنندگان حرفه‌ای مهم و قابل توجه است.

وی با بیان تجربه شخصی خود از حضور در یک جشنواره بین المللی افزود: وقتی انیمیشن سینمایی «آوا و فصل گمشده» را که در حال تولید دارم، به پلتفرم‌ها و استودیو‌های بین المللی ارائه می‌کردم، یکی از مدیران سابق دیزنی نکته‌ای را در مورد کار گفت که بسیار جالب بود. او تاکید داشت پیامی که در یک کار کودکانه می‌دهید باید با تصویری که از آن پیام می‌دهید، متناسب باشد، چون کودک آنچه را می‌بیند ممکن است تکرار کند.

پناهی با یادآوری گفت‌وگوی خود با تهیه کننده مشهور دیگری، عنوان کرد: اثر تولیدی آن تهیه کننده تنها به خاطر اینکه شخصیت‌های فیلم در حال عبور از رودخانه با قایق، جلیقه نجات نداشتند، رد شده بود.

وی با اشاره به اینکه نکات تربیتی خصوصا برای مخاطب پیش دبستان یعنی ۳ تا ۶ سال، بسیار با اهمیت است افزود: تصویرسازی با اسلحه حتی از نوع اسباب بازی و پخش آن، چون مصداق و ترویج خشونت است برای مخاطبان این رده سنی ممنوع است.

این کارشناس رسانه درباره اینکه برخی پلتفرم‌ها داعیه آموزش محوری دارند و سعی می‌کنند محتوای آموزشی به کودک ارائه دهند، گفت: آن‌ها به سمت کار‌های تلفیقی که هم جنبه آموزشی و هم کمدی و سرگرمی دارد، گرایش پیدا کرده اند و اصطلاحا کار‌هایی با محتوای edutainment برای کودکان می‌سازند.

پناهی توجه به رده سنی مخاطب را بسیار با اهمیت دانست و عنوان کرد: متاسفانه ما بدون توجه به رده سنی و مناسب بودن برخی کارتون ها، آن را پخش می‌کنیم در حالی که برخی پلتفرم‌ها با رده بندی محتوایی و موضوعی برای هر مخاطب سنی، بخش جداگانه‌ای را در نظر گرفته اند.

وی در این زمینه از کمپانی پارامونت یاد کرد و گفت: این شرکت مشهور با ارائه پلتفرم نیکلودیون و تمرکز روی رده سنی ۸ تا ۱۰ سال، ژانر کمدی را به عنوان بخش اصلی تمامی کار‌هایی که پخش و یا تولید می‌کند، انتخاب کرده است. ضمن اینکه با هم سطح دانستن مخاطب کودک و بزرگسال، از فرزندسالاری و کودک‌سالاری در محتوای تولیداتش اثری نیست.

منبع: مهر