کودکان برای بیان احساسات خود دنیایی فراتر از تکلم دارند. نقاشی کشیدن برای کودکان یک فرآیند طبیعی است که همراه با لذت انجام می ‌شود، این نقاشی‌ها به منظور بیان احساسات کودکان انجام می ‌شوند، زیرا آن‌ها قادر به بیان احساسات مختلف خود فقط به فقط، از طریق صحبت کردن نیستند. آن‌ها ترس ها، شادی ها، رویا ها، امید‌ها و کابوس‌های خود را با نقاشی کشیدن بیان می ‌کنند و همچنین دیدگاه خود نسبت به جهان پیرامون شان را به این طریق به شما نشان می ‌دهند. نقاشی‌های کودکان یک راه برقراری ارتباط است و آثار هنری که از خود خلق می‌کنند نمایانگر شخصیت آن‌ها است، به طوری که با بررسی آن‌ها خواهید توانست اطلاعات دقیقی در مورد کودک خردسال خود به دست آورید. همچنین تفسیر نقاشی کودکان امروزه بهترین روش شناخت شخصیت و ارتباط گرفتن درمانگران کودک با آنهاست.

هر شکل در نقاشی‌های کودکان نشانه‌ی چیست؟

در تفسیر نقاشی کودکان هر شکل، نماد یا رنگ بیان گر یک شخص، یک احساس یا یک ویژگی روحی خاص می‌باشد. حتی نقطه‌ی شروع نقاشی برای روان شناسان کودک مهم است؛ مثلاً کودک، نقاشی را از مرکز، پایین، بالا و یا کدام گوشه شروع کند.

مفهوم خانه در نقاشی کودک

در نقاشی‌های کودکان، خانه بیش از هر چیز دیگری کشیده می‌شود. در شروع کار معمولاً خانه به صورت یک مربع که بر بالای آن یک مثلث قرار دارد، کشیده می‌شود. خانه نماد پناه گاه و هسته‌ی اصلی و گرمی خانواده‌ای است که ممکن است مورد علاقه یا تنفر کودک باشد. خانه‌هایی که کودکان ترسیم می‌کنند ممکن است دارای باغچه، گل، در‌های بزرگ، پنجره و پرده‌های رنگین باشد. چنین خانه ای، نماد یک زندگی سعادت‌مند است که کودک در آن احساس آرامش می‌کند. برعکس، اگر خانه‌ای بدون در ورودی، با دیوار‌هایی بلند و به گونه‌ای منزوی و دورافتاده ترسیم شود، معنای متفاوتی پیدا می‌کند. اگر این خانه بین سنین پنج تا هشت سالگی ترسیم شود نشان گر خجالتی بودن کودک و وابستگی شدید او به مادر است. بعد از هشت سالگی نشان گر احساس خودکوچک بینی و تنهایی کودک و در نوجوانی نشان گر شرم و حیای بیش از حد، و داشتن احساسات رقیق است.

مفهوم خورشید در تفسیر نقاشی کودکان

خورشید به علت نقش مهمی که برعهده دارد، در نقاشی‌های بیش‌تر کودکان دیده می‌شود. تصویر خورشید بیان گر امنیت، خوش حالی، گرما، قدرت و به نظر بعضی پژوهش گران نماد پدر مطلوب است. وقتی رابطه‌ی پدر و کودک خوب است، خورشید به طور کامل و در حال درخشیدن نمایش داده می‌شود. هنگامی که این ارتباط مطلوب نیست، خورشید در پشت کوه ناپدید است و یا به صورت قوسی در افق دیده می‌شود و اگر کودک از پدرش هراس داشته باشد، خورشید به رنگ قرمز تند یا سیاه که مضطرب کننده است، ترسیم می‌شود. با وجود این نحوه‌ی نمایش خورشید، مانند سایر موضوع‌های نقاشی ممکن است به حال و حوصله‌ی لحظه‌ای کودک و نه به تفاهم و عدم تفاهم بین کودک و پدر بستگی داشته باشد. بنابراین، قبل از هر قضاوت و تعبیری در این مورد، بهتر است چندین نقاشی یک کودک را مورد بررسی قرار داد تا معلوم شود آیا این پدیده مرتب تکرار می‌شود یا خیر. آن گاه به تجزیه و تحلیل آن پرداخت. در تجزیه، تحلیل و تفسیر نقاشی کودکان باید به نقش آموزش و یادگیری‌های قبلی نیز توجه داشت.

مفهوم کشیدن درخت در نقاشی‌های کودکان

برای تجزیه و تحلیل نقاشی درخت باید سه قسمت آن را مشخص کرد که عبارتند از: ریشه، تنه، شاخه‌ها و برگ ها. ریشه در زمین فرو رفته و درخت از آن غذا دریافت می‌کند، نماد ناخودآگاه و فشار‌های غریزی است. تنه، پرثبات‌ترین و مشابه‌ترین عامل به خود کودک است، بنابراین بیان گر مشخصات دائمی و عمیق شخصیت اوست. شاخه‌ها و برگ‌ها بیان گر طریق ارتباطی او با دنیای خارج است. اگر کودک به ریشه نسبت به بقیه‌ی قسمت‌های درخت اهمیت بیش تری داده باشد، نشان گر طبیعت بدوی، عاشقانه و در عین حال محافظه کار و بی حرکت کودک است. تنه‌ی درخت ممکن است کوتاه و یا بلند کشیده شود. بچه‌ها در سنین قبل از مدرسه، تنه‌ی درخت را بلند ترسیم می‌کنند؛ ولی بعد از این سن، بلند بودن درخت اغلب نشان گر عقب افتادگی فکری، بیماری عصبی و یا آرزوی بازگشت به دنیای کوچکی و قبل از مدرسه است. تنه‌ی درخت اگر کوتاه کشیده شود نشان گر جاه طلبی و بلندپرواز بودن کودک است. تنه‌ی درخت ممکن است مستقیم، صاف و یا کج کشیده شود و در حالت دوم نشانگر عدم ثبات کودک است. درختی که دارای برگ‌های زیادی و درهم باشد، بیان گر شخصیت بلغمی مزاج و در خودفرورفتگی کودکی است که آمادگی تغییر و تحول ندارد. درختی که شاخه‌های آن مختلف و هر کدام به سویی کشیده شده اند، نشان گر حساسیت شدید کودکی است که مسائل را به سادگی می‌فهمد و قادر به ارتباط با دیگران است؛ و در عین حال به راحتی می‌تواند خود را با محیط سازگار سازد.

شکل آدم در تفسیر نقاشی کودکان

کودک وقتی شکل آدم می‌کشد، قبل از هر چیز شکل خود و یا درکی را که از بدن و تمایلاتش دارد، بیان می‌کند. در واقع، بین بعضی خطوط آدم نقاشی شده با خصوصیات روانی و جسمی کودکی که آن را کشیده، ارتباط مشخصی وجود دارد. اگر آدمک در مجموع هماهنگ باشد احتمال بسیاری وجود دارد که کودک کاملاًً سازگار باشد. اگر برعکس آدمک در اندازه‌ای خیلی کوچک و یا در گوشه‌ای از کاغذ کشیده شده باشد، معنایش این است که کودک خود را کم ارزش و از دیگران پایین‌تر می‌داند. به طورکلی نماد‌های اصلی اندام‌ها را این گونه تفسیر می‌کنند:

سر: سر معرف مرکز شخصیت، قدرت فکری، هوشی و عامل اصلی مهار فشار‌های درونی است. کودکان، همیشه سر‌های بزرگ ترسیم می‌کنند؛ ولی اگر سر زیاد بزرگ باشد، نشان گر آن است که «من» کودک بیش از حد طبیعی است.

چهره: کلیه‌ی صاحب نظرانی که به تفسیر نقاشی فرافکنی معتقدند در این زمینه توافق نظر دارند که اندازه‌ی نقاشی از چهره‌ی انسان مهم‌ترین جنبه‌ی آن است؛ زیرا انعکاس مستقیمی از عزت نفس نقاش است. چهره‌های بلندتر از حد متوسط برای گروه سنی مربوط می‌تواند نشانه‌ی جنبه‌هایی از شخصیت، از قبیل پرخاش گری یا خودبزرگ بینی باشد. نقاشی‌های ریز و بسیار کوتاه‌تر از حد متوسط می‌تواند حاکی از نارسایی، کهتری، عزت نفس پایین، اضطراب یا افسردگی باشد.

صورت: صورت بسیار اهمیت دارد و اغلب تنها کشیده می‌شود. کودکان پرخاش گر، اجزای صورت را به حداقل اغراق آمیزی بزرگ ترسیم می‌کنند؛ در حالی که کودکان خجالتی جزئیات را از نظر می‌اندازند و فقط دایره‌ی صورت را ترسیم می‌کنند و به ندرت صورتی را از نیم رخ می‌کشند.

دهان و دندان ها: نقاشی دهان ممکن است معنی نیاز به مواد خوراکی را نمایان سازد؛ و هم به معنای پرخاش گری و یا در ارتباط با مسائل جنبی باشد. لب‌ها که بسته باشند نشان دهنده‌ی تنش و فشار است و چانه، نماد قدرت مردانگی است.

چشم ها: نقاشی چشم، دنیای درون نقاشی و اجتماعی بودن کودک را نشان می‌دهد. در کودکان خودخواه، چشم‌ها ارزش زیبایی نیز دارند.

دست‌ها و بازوها: کشیدن دست‌ها و بازوان بزرگ بیان گر قدرت و کنترل است. به عکس ادعا می‌شود که حذف دست‌ها و بازوها، بازتاب احساس فقدان قدرت و بیهودگی و بی یاور بودن است. البته حذف دست‌ها و بازو‌ها در نقاشی کودکان کم‌تر از پنج سال امری متداول است. نقاشی‌هایی از چهره‌ی انسان که در آن‌ها دست‌ها در جیب فرورفته یا پشت سر قرار گرفته، بیان گر احساس گناه و اضطراب درباره‌ی کنترل محرک‌های «ممنوعه» است.

پاها: کودکان ضعیف و درون گرا اغلب برای آدم‌ها پا نمی‌گذارند و یا او را در حالت نشسته نقاشی می‌کنند.

بالاتنه: اگر باریک و لاغر کشیده شود مشخص کننده‌ی این است که کودک از اندام خود ناراضی است و یا از چاق شدن و بزرگ شدن می‌ترسد. در مواردی دیگر بالاتنه‌ی لاغر ممکن است نشان دهنده‌ی ضعف جسمانی واقعی باشد.

بررسی کشیدن فضا‌ها در تفسیر نقاشی کودکان: به طور کلی کودکانی که رسم نقاشی آن‌ها به تناسب بر روی کاغذ ترسیم شده، کودکانی آرام هستند. به نظر روان شناسان کودکانی که فضا را بهتر از دیگران حس می‌کنند، دارای قابلیت درک بهتری هستند. گرایشی که کودک برای خارج شدن از کادر کاغذ دارد نه تنها بیان گر خصوصیات کودکان خردسال یا عقب مانده‌ای است که کنترل عضلانی ندارد؛ بلکه در میان کودکان بزرگ سال هم که از کم بود محبت رنج می‌برند، دیده می‌شود. این کودکان به طور اغراق آمیزی در جست وجوی توجه و کمک هستند تا کم بود اعتماد به خود را که مخصوص انسان‌های نامطمئن است جبران کند.

کودکان خجالتی و کم رو نیز در گوشه‌ی کاغذ و یا در قسمتی محدود از فضای کاغذ و یا بر روی کاغذ کوچکی نقاشی می‌کنند. زیرا در مقابل سطح کاغذ‌های بزرگ خود را گم می‌کنند و این نیز نشان گر عدم اعتماد و اطمینان به خود است. کودکانی که در نقاشی‌ها این حالت را نشان می‌دهند، احتیاج به تشویق و پشت گرمی زیادی دارند.

بعضی دیگر از پژوهش گران متوجه شده اند که کودکان خردسال از بالای کاغذ شروع به نقاشی می‌کنند. علت این امر، مربوط به شکل بدن آدمک و حرکات دست است و نیز این که قسمت بالا نشان دهنده‌ی سر و آسمان و نمادی از ارزش‌های والاست.

کودکی که زیاد به طرف چپ کاغذ متمایل شود، البته اگر کودک دست چپ نباشد، نشان گر غم و اندوه و گوشه گیر بودن و بی اعتمادی نسبت به خود است. این افراد سریعاً تصمیم می‌گیرند و در جست وجوی عواطف و احساسات سرکوب شده‌ی خود می‌باشند. آن‌هایی که تصاویر را در گوشه‌ی راست صفحه می‌کشند اکثراً افرادی حساس هستند که به دنبال ارضا و ارتقای مسائل عقلی و ذهنی خود در تکاپو می‌باشند. ناحیه‌ی راست ناحیه‌ی آینده است. جا دادن تصویر در سمت چپ از خودمحوری نقاش حکایت می‌کند و عکس آن در افرادی که تحت تأثیر محیط بوده و شرایط و موقعیت محیط بر آن‌ها حاکم است، صدق می‌کند. اگر تصویر کوچک و نزدیک لبه‌ی پایین صفحه باشد، علامت احساس عدم امنیت و عدم استقلال نقاش است و گاهی دلیل بر افسرده بودن اوست. تمایل به ناحیه‌ی پایین صفحه غرایز بنیادی می‌باشد.

سرانجام کودکانی که نقاشی‌های شان کاملاً در مرکز کاغذ قرار می‌گیرد، به طور کلی بر خود و احساسات شان توجه و تمرکز فکری زیادی دارند. ترسیم از چپ به راست نشان دهنده‌ی یک حرکت طبیعی پیش رونده است. درحالی که ترسیم از راست به چپ به منزله‌ی یک حرکت واپس رونده تلقی می‌شود.

جهت یابی در فضا به منظور چگونگی برداشت و نحوه‌ی استفاده از فضا در نقاشی کودکان نیز اهمیت دارد. کودکان خردسال که به طور صحیح نحوه‌ی جهت یابی در فضا را نمی‌دانند، ممکن است تصویر انسان را سروته یا وارونه بکشند؛ یا مثلاً نقاشی را از پا شروع کنند و به سر برسند. یا تصویر را به صورتی بکشند که به نظر برسد بدون وزن بوده و در فضا معلق است.

معکوس کشیدن نقاشی: معکوس کشیدن تصویر در کودکان کم سن و سال هم بسیار غیرمعمول است؛ اما می‌توان آن را به ابتکار کودکان در نقاشی ارتباط داد. اما در کودکان بزرگ‌تر نباید این عمل را به سادگی پذیرفت؛ زیرا این عمل ناشی از مشکلات عدم هماهنگی با محیط است.

اندازه‌ی تصویر: کشیدن تصاویری با حداقل اندازه و کشیدن تصاویر مشابه، تصویر انسان در نقاشی کودکانی که عدم امنیت عاطفی و افسردگی احساس می‌کنند، دیده می‌شود. کودکانی که احساس عدم امنیت می‌کنند، تصویر انسان را کوچک می‌کشند درست برعکس، نقاشی‌های بزرگ و باشجاعت که مشخص کننده‌ی نقاشی اطفالی است که از امنیت خاطر و اعتماد به نفس برخوردارند.

نکته‌ی دیگری که در تفسیر نقاشی‌های کودکان باید مورد توجه قرار داد، اثر الاکلنگی می‌باشد؛ یعنی، کودک آن چیزی را که برایش از اهمیت بیش تری از لحاظ عاطفی و احساسی برخوردار است، در نقاشی اش بزرگ‌تر از دیگر چیز‌ها می‌کشد. مثلاً فردی که در خانواده نقش غالب را بازی می‌کند و فرمان رواست، بدون توجه به اندازه‌ی واقعی وی، از همه بزرگ‌تر کشیده می‌شود.

درک معانی نقاشی‌های کودکان

معنای نقاشی کودک شما می‌تواند بینش ارزشمندی از وضعیت ذهنی فرزندتان به شما بدهد. همچنین می‌تواند در مورد هر نوع تجربه فیزیکی و گاهی حتی احساسی که او از سر می‌گذراند به شما بگوید.

۱. برداشت اول

اولین نگاه به عکس کودک شما گاهی اوقات می‌تواند احساسات او را آشکار کند. به تصویر نگاه کنید و ببینید چه احساسی دارید. آیا به نظر افسرده یا ناراحت کننده است؟ پاسخ به این سوال اولین سرنخ شما را از افکار فرزندتان به شما می‌دهد.

۲. رنگ‌ها نقش بسیار مهمی در تفسیر نقاشی کودکان دارند

رنگ‌هایی که او استفاده می‌کند در مرحله بعدی قرار می‌گیرند. کودکان، همانطور که بزرگ می‌شوند، در معرض طیف گسترده‌ای از تجربیات و احساسات قرار می‌گیرند – هر چیزی که با آنها روبرو می‌شوند هیجان انگیز و جدید است! پاسخ یک کودک سالم به تمام این اطلاعات و ورودی‌های حسی استفاده از طیف وسیعی از رنگ‌ها در نقاشی‌های خود خواهد بود. هر چه کودک شما از رنگ‌های بیشتری در نقاشی‌های خود استفاده کند، از زندگی شادتر و هیجان زده‌تر می‌شود! رنگ‌ها همچنین به بیان بهتر احساسات نسبت به یک مداد ساده کمک می‌کنند. از این رو استفاده بیش از حد از یک رنگ خاص ممکن است وضعیت عاطفی کودک را نیز نشان دهد. این با یافته‌های روانشناسی رنگ مطابقت دارد. به طور کلی کودکی که از رنگ‌های آبی و سبز زیاد استفاده می‌کند، خوشحال و سازگار است. رنگ‌های روشن و گرم مانند نارنجی و زرد نشان‌دهنده نشاط هستند، در حالی که رنگ‌های تیره، به‌ویژه در نقاشی‌هایی که به خودی خود غم‌انگیز هستند، می‌توانند به کودکی اشاره کنند که به کمک نیاز دارد.

۳. کامل بودن

اگر کودک نقاشی‌های خود را ناقص رها کند یا خطوط مردد سبک بکشد، ممکن است به تشویق نیاز داشته باشد. چنین نقاشی‌هایی به سمت یک کودک مردد و ناایمن اشاره دارد. نقاشی‌های ناقص همچنین ممکن است نشانگر یک شخصیت تکانشی گاه به گاه باشد. با این حال، اگر این الگو در مدت زمان طولانی‌تری ادامه یابد، والدین ممکن است به دنبال کمک باشند. پاک کردن و اصلاح بیش از حد ممکن است نشان دهنده سطح بالایی از اضطراب باشد. برعکس، تزیین بیش از حد ممکن است نشانگر نیاز کودک به توجه باشد.

۴. موقعیت در نقاشی کودکان

جایی که در صفحه کودک در حال کشیدن نقاشی است نیز می‌تواند وضعیت ذهنی کودک را نشان دهد، اما این امر برای کودکان بزرگ‌تر که مهارت‌های حرکتی بهتری دارند قابل استفاده است. کودکی که در سمت چپ صفحه نقاشی می‌کشد، کودکی خجالتی و درونگرا است. همچنین می‌تواند به این معنا باشد که کودک به دنبال حضور یک بزرگسال دلسوز، یا یک شخصیت مادر یا پدر پرورش دهنده است. از سوی دیگر، کودکی که در سمت راست نقاشی می‌کشد، در مورد کسی صحبت می‌کند که میل به برقراری ارتباط دارد و بچه‌ای است که بیرون می‌رود.

معانی رایج در نقاشی کودکان

کودک شما در سه مرحله نقاشی می‌کشد:

مرحله خط‌نویسی: خط‌نویسی تصادفی خطوط که معنای واقعی ندارد.

مرحله پیش طرحواره: زمانی که کودکان سعی می‌کنند آنچه را که می‌بینند، از جمله شکل‌های ساده، درختان، خانه‌ها و ... ترسیم کنند.

فاز طرحواره: زمانی که یک موضوع کاملاً قابل شناسایی در نقاشی‌ها وجود دارد و نقشه‌ها واقعی‌تر هستند.

از طریق این سه مرحله، نقاشی‌های کودک شما از خط‌نویسی تصادفی به تصاویر تعریف‌شده با مضامین و معنایی تبدیل می‌شود که بزرگسالان می‌توانند بدون اینکه از کودک بپرسند بفهمند. در طی مراحل مختلف، معنای نقاشی کودک شما همچنان در حال تکامل است. در اینجا چند موضوع متداول وجود دارد که ممکن است در خط خطی کردن فرزندتان ببینید و هر کدام از آنها به چه معناست.

۱. خط خطی کردن

مرحله اول کودک شما – خط خطی کردن – ممکن است روی کاغذ معنی نداشته باشد. اما روانشناسان می‌گویند که در این مرحله، ترسیم واقعی نیست، بلکه روند است که نشان دهنده است. یک کودک ممکن است مداد را روی کاغذ بگذارد، آن را بکشد و صدایی از بالا رفتن دور موتور بدهد. اگر از این کودک بپرسید که چه چیزی کشیده است، ممکن است بگوید “بابا می‌رود سر کار” … که به این معنی است که خط نویسی تصادفی در واقع یک ماشین در جاده است. وقتی به آن نگاه می‌کنید، خط‌نویسی معنایی ندارد، اما این فرآیند می‌تواند بینش‌هایی را به شما بدهد.

۲. خورشید خندان

آفتاب کامل و خندان، نشانه‌ی کودکی سازگار، شاد و راضی است.

۳. شکل‌ها را بچسبانید

نقاشی‌های چوبی معمولاً خانواده کودک را به تصویر می‌کشد. می‌توانید با دیدن جایی که کودک خود را در تصویر قرار می‌دهد، در کنار چه کسی ایستاده است (که نشان می‌دهد کسی که به او نزدیک‌ترین احساس می‌کند)، نشانه‌هایی در مورد وضعیت عاطفی کودک دریافت کنید (که نشان می‌دهد چه کسی از همه بیشتر است. شخص مهم در خانواده، به گفته کودک) و غیره.

۴. جزئیات

هر چه کودک جزئیات بیشتری به نقاشی اضافه کند، توانایی شناختی او رشد می‌کند. بچه‌ها معمولاً جزئیاتی مانند عینک روی «پدر» یا بند برای مادر اضافه می‌کنند. کودکان با مشاهده حاد ممکن است حتی بتوانند تفاوت‌های ظاهری فیزیکی را متوجه و تفسیر کنند، و حتی ممکن است بتوانند «جنسیت» را متفاوت ببینند.

۵. سوراخ در زمین

این نقاشی معمولی از کودکی است که اخیراً از دست دادن را تجربه کرده است. معمولاً به صورت مرگ در خانواده است یا ممکن است مرگ حیوان خانگی نیز باشد. اگر کودک در نقاشی تنها باشد به این معنی است که کودک بسیار احساس تنهایی می‌کند.

۶. هیولا‌ها

بسیاری از داستان‌های بچه‌ها پر از موجودات ترسناک تاریک است، بنابراین چنین نقاشی چیزی جز تفسیر کودک از داستان نیست. از سوی دیگر، دکتر کریستوفر هستینگز روانشناس نشان داده است که کشیدن هیولا‌ها می‌تواند مکانیسم مقابله با کودکی باشد که احساس ناتوانی می‌کند.

۷. ابر و باران

نمایش تعداد زیادی ابر و باران در تصویر می‌تواند نشان دهنده این باشد که کودک احساس اضطراب یا ترس خاصی دارد. اگر کودک چنین احساسی دارد، ممکن است خود را زیر ابری بکشد.

۸. خانه‌ها

جزئیات جالبی که می‌توانید در مورد خانه‌ای که توسط کودک ترسیم شده است یادداشت کنید شامل تعداد پنجره ها، باز بودن یا بسته بودن درب در صورت وجود راهروی منتهی به خانه و ... است. تعداد بیشتر پنجره‌ها نشان دهنده این است که کودک افراد را می‌خواهد. تا “ببینم در خانه چه خبر است”. یک در باز نشان دهنده نگرش استقبال کننده است. از سوی دیگر، یک پیاده‌رو می‌تواند نشان‌دهنده کودکی با سازگاری اجتماعی باشد که تعاملات اجتماعی سالمی با همسالان خود دارد.

۹. افراد عصبانی

کودکی که افراد عصبانی به ویژه اعضای خانواده را ترسیم می‌کند، احتمالاً آسیب‌های عاطفی را تجربه می‌کند. بسیاری اوقات، این نقاشی‌ها نیز نتیجه قرار گرفتن ناخواسته در معرض آن نوع رسانه‌ها – فیلم‌های تلویزیونی، ویدیو‌های موجود در اینترنت و ... است. اقدامات این افراد نیز می‌تواند بینشی را به شما بدهد: یک فرد بزرگسال در معرض نوعی خطر می‌تواند نشان‌دهنده یک ترس از دست دادن بزرگسال یا عصبانیت کودک نسبت به شخص. از سوی دیگر، آسیب رساندن بزرگسالی به کودک ممکن است نشان دهنده آزار در خانه یا ترس از بزرگسال مربوطه باشد.

چه زمانی باید نقاشی‌های فرزندتان را بررسی کنید؟

به گفته مایکل ویمر، هنردرمانگر و کارشناس بین‌المللی در تفسیر نقاشی کودکان که شاخه‌ای از روانشناسی کودک است، والدین، مربیان و متخصصان سلامت روان به دنبال تجزیه و تحلیل نقاشی‌های کودکان تنها با هدف شناسایی ترس‌ها و ناراحتی‌ها یا ایجاد تغییرات رفتاری قابل توجه نیستند. نقاشی‌ها ابزار اضافی و به راحتی در دسترس برای درک رفتار روزانه هستند. در واقع، توسط چندین مطالعه و محقق نشان داده شده است که کودکانی که بیشتر نقاشی می‌کنند، در واقع خلاق‌تر و باهوش‌تر هستند. گاهی اوقات کودکان ممکن است چیز‌های ترسناک بکشند: اسلحه، آتش، افراد عصبانی، دعوا و غیره. در حالی که نقاشی‌های عجیب و غریب اشکالی ندارد، اگر این یک روند رایج در تفسیر نقاشی شما است، ممکن است بخواهید با یک روانشناس کودک مشورت کنید. برخی از چنین موقعیت‌هایی که ممکن است نیاز به مشاوره با روانشناس باشد عبارتند از:

کودک به طور مکرر در حال کشیدن تصاویر خشونت آمیز است.

کودک شخص یا شیئی را به میزان قابل توجهی بزرگتر از خودش می‌کشد.

کودک قسمت‌های از هم گسیخته بدن را برای پیکره‌های انسان ترسیم می‌کند.

او بیش از حد از رنگ‌های تیره و تصاویر ناخوشایند استفاده می‌کند.

مهم است که به عکس کودک به طور کامل نگاه کنید. هرگز فقط به تفسیر خود از نقاشی‌های فرزندتان اعتماد نکنید. آنها می‌توانند چیز‌های بسیار مسخره، دیوانه و خنده دار را ترسیم کنند! به یاد داشته باشید که از کودک خود معنای چیزی را که کشیده است بپرسید. تک تک معنی خط خطی را به دل نگیرید!

اهمیت تفسیر نقاشی کودک

نقاشی یک راه ارتباطی است و کودکان با کشیدن نقاشی شخصیت خود را نشان می‌دهند. در صورتی که والدین بتوانند نقاشی فرزند خود را بررسی کنند، می‌توانند اطلاعات دقیقی درباره او به دست آورند؛ بنابراین تمامی والدین تمایل دارند که معانی نقاشی فرزند خود را بدانند. البته برخی از اوقات نقاشی آنها هیچ معنی خاصی ندارد و صرفا یک نقاشی است؛ اما در برخی از مواقع این نقاشی دارای معانی مختلف و عمیق تری در رابطه با شخصیت کودکان است. والدین باید کودک خود را برای کشیدن نقاشی تشویق کنند تا بتوانند از روحیات و شخصیت فرزند خود مطلع شوند. برای تشویق کودکان به نقاشی نباید به زور متوسل شد؛ بلکه والدین باید با انجام برخی اقدامات سعی کنند او را به نقاشی تشویق کنند.

منبع: روزنامه خراسان