مهر، سرکشی صادقیان در مقابل باقری و بر هم زدن نظم نیمکت برانکو را مجاب کرد که صادقیان را اخراج کند، این اخراج ها اما برای صادقیان انگار پیامی ندارد.

پیام صادقیان خیلی‌ها را به یاد مجتبی محرمی می اندازد، شاید جثه ریشی کم رنگ که می گذارد، شاید فرم چشمهایش و البته تکنیک نابش اما مطمئنا باید گفت رفتارش بیشترین شباهت را به محرمی دارد که او هم جزو «ناسازگاران» محسوب می شد.

در روانشناسی ناسازگاری مبحثی است که ادله مختلفی دارد، می تواند ژنتیکی باشد، منتج از متارکه پدر و مادر باشد یا بیش فعالی و البته می تواند ناشی از خود کم بینی ها در گروه همسالان به هنگام کودکی رخ دهد. هر چه هست اما محرمی که بی گمان یکی از برترین های تاریخ فوتبال ایران بوده را به اینجایی رساند که امروز رسانده است.

او از اعتیاد پشیمان است، از درگیری با قلعه نویی وسط دربی پشیمان است، از همه ناسازگاری هایش پشیمان است، از خودش هم پشیمان است.

صادقیان اما پشیمان نیست، حق هم دارد الان که لزومی نداد پشیمان باشد، با چنین رفتارهایی تیتر اول رسانه ها می شود اما تنها برای دو یا سه روز و با این اوصاف او را از پرسپولیس کنار می گذارند و می رود تا خیلی زودتر از آنچه تصورش را بکنید فراموش شود.

صادقیان انگار دوست دارد دیده شود، با خودش زندگی نمی کند، او برای دیگران زندگی می کند برای دیده شدن، مهم هم نیست چگونه دیده شود، در هیبت یک بازیکن مخل آسایش و هرج و مرج طلب یا یک بازیکن موثر که هواداران برایش سینه چاک می دهند؟ چه تفاوتی دارد؟ مهم از نظر او بودن است.

صادقیان بی گمان از پرسپولیس اخراج می شود، کاری به کمیته انضباطی نداشته باشگاه نداریم، کاری به مدیرعامل نداشتن باشگاه نداریم، خود هواداران او را پس زده اند، کافی است به کامنت‌های پرسپولیسی ها نگاه کنید، آنها پیام را نمی خواهند و معتقدند پرسپولیس «شو» نیست که برخی بیایند و خودشان را نمایش دهند و بروند. برخی از آنها به طنز می نویسند که حاضرند صادقیان را مجانی بدهند به استقلال!

پیام کافی است مجتبی را ببیند، صادقیان در مقایسه با محرمی در زمینه فوتبال اصلا رقمی محسوب نمی شود به ویژه در زمینه ماندگاری چرا که محرمی با همه ناسازگاری هایش سالها در این فوتبال باقی ماندو در سطح اول هم بود، اما پیام هرگز...

صادقیان البته فعلا پول دارد و نیازمند باشگاه برای گذران زندگی اش نیست اما کوه پول هم که داشته باشی اگر اعتبار نداشته باشی کارت تمام است.

شب نشینی ها با امثال خواننده زیر زمینی با آن رفتار سرکش عجیب و غریب و نصیحت او در مورد سیگار نکشیدن و البته دعواهای بی مورد و حالا حتی سرکشی در مقابل کریم باقری بزرگ، صادقیان را از بین برده است.

حالا همان ها که تا دیروز وساطت می کردند، امروز خوشحالند که برانکو او را اخراج کرده است و این مسلما همه خواسته‌های و پیام در میان آرزوهایش نیست، گرچه حتی اخراج شدن توسط باقری هم برای یکی مثل پیام می تواند افتخار محسوب شود.