امام صادق علیه السلام :چندان به خداوند امیدوار باش که [این امید]تو را به نافرمانیِ اونکشانَد،و چندان از او بیم دار که [این بیم] تو را ازرحمت او نومید نسازد.

به گزارش سرویس خانواده جام نیوز، پیشتر نیز رهبری در مواردی به بخش هایی از این خطوط قرمز اشاره کرده بودند. سوال اینجاست که هدف از بیان خط قرمزها در دیدارهای عمومی چیست؟ برخی معتقدند که بیان این خط قرمزها هشدار به تیم مذاکره کننده است؛ اینکه چون این خط قرمزها را رعایت نکرده اند رهبری نسبت به آن تذکر می دهد.

قائلین به این نگاه پس از دیدار اخیر رهبرانقلاب با کارگزاران نظام دچار ابهام و دوگانگی شدند؛ چرا که رهبری در این دیدار به صراحت از تیم مذاکره کننده با عناوین باغیرت و مومن و امانت دار و پرتلاش و شجاع نام بردند و چطور می شود چنین تعابیری را برای کسانی به کار برد که خط قرمزها را شکستند؟

این ابهام و آشفتگی تحلیلی ناشی از یک برداشت غیر دقیق از بیان علنی رهبری در تبیین خط قرمزهاست. مخاطب اصلی بیان علنی خط قرمزها تیم مذاکره کننده نیست. البته منظور این است که همه اقدامات تیم هسته ای تطابق عمل با خطوط قرمز داشته است. حتی می توان مدعی شد در مواردی تیم هسته ای برخی خطوط را نتوانسته رعایت کند. منظور این است که مخاطب اصلی اعلام علنی خطوط قرمز تیم هسته ای نیست. چرا؟ روشن است. اگر تخطی از خط قرمز صورت گرفته است انذار و هشدار دلیلی ندارد علنی باشد. مسیرهای ساده تر و موثرتری وجود دارد. همان طور که رهبری فرمودند این تذکرها در جلسات خصوصی مطرح می شود و جای اصلاح رویه مذاکرات در صورتی که خط قرمزها شکسته شده باشد، در نشست های علنی نیست. رهبری ابزارهای لازم را برای اصلاح رویه های انحرافی دارد و نیازی هم به بیان علنی نیست. به قدر کافی مسئله روشن است.پس هدف چیست؟ هدف از بیان علنی و تاکید چندباره خط قرمزها با توجه به دو طیف مخاطب است. مخاطب داخلی و مخاطب خارجی.

اول مخاطب خارجی است. بخشی از مخاطب رهبر انقلاب در بیان خطوط قرمز طرف غربی است. طرف غربی به روشنی متوجه می شود که در بالاترین سطح تصمیم گیری در نظام جمهوری اسلامی حدود و ثغور مذاکرات تاکجاست. طبیعی است که خودش را با همین معیار تنظیم می کند.

اما مخاطب دوم و اصلی رهبری داخل کشور است. این بخش نیاز به توضیح بیشتر دارد. یک نکته کلیدی را باید در سبک هدایت رهبری توجه کرد که رهبر اساسا ملاک تصمیم گیری های راهبردی اش کل امت است. به تعبیری هرحرکت اصلاحی و تغییر و توصیه ای نیازمند شکل گیری فهم اجتماعی است. رهبری امت اسلامی، برپایه رشد جامعه تصمیم می گیرد.بنابراین اصل براین است که هر تصمیمی با توجه به حضور مردم و فهم و نقش آنها اتخاذ شود. از این جهت لازم است خط قرمزهای هسته ای از حالت حکم حکومتی خارج و تبدیل به مطالبه و خواست اجتماع شود.

این کار یک هدف روشن دارد و آن اینکه خط قرمز را از خط قرمز رهبری به خط قرمز اجتماعی و ملی تبدیل می کند. بیان خط قرمزها در نشست های عمومی کمک می کند که مردم نسبت به حجیت و استدلال آن مطلع و مهمتر اینکه همراه با مسئولین شوند. طبیعی است که در این چارچوب تیم مذاکره کننده با قدرت چانه زنی بیشتری پای مذاکرات می رود. طرف غربی، تکلیفش روشن و متوجه می شود که مقابل یک خواست ملی ایستاده است و در نهایت اینکه وقتی خطوط قرمز تبدیل به مطالبه اجتماعی شد، جابجایی مدیران و مسئولین اجرایی نیز تاثیری بر آنها ندارد. گروه های سیاسی هم خود را با مردم تنظیم می کنند. بنابراین تقلیل دادن بیان علنی خط قرمزها به تذکر رهبری به تیم هسته ای هم خلاف منطق و تدبیر رهبری است و هم هدف گذاری اصلی از بیان خط قرمزها را به حاشیه می برد.

 

تعامل نیوز/ 2014